Maar eerst … de verwarming. Ik kan niet nadenken zo, met die ijskoude lucht. Als het straks warmer is in huis kan ik me beter concentreren. En ik moet wat eten. Op een knorrende maag is het lastig schrijven.
Terwijl de boterhammen ontdooien, kan ik mooi die afwas van gisteren wegwerken. Ja, de vaatwasser moet nog gerepareerd worden. Maar niet vandaag, want vandaag ga ik dat blog voor Tekstnet schrijven. Kwestie van prioriteiten stellen.
Een klein schouderklopje
En naar de sportschool? Ja, dat wil ik eigenlijk ook vandaag. Laat ik dat dan maar meteen doen, anders schiet het er weer bij in. Half uurtje circuittraining, zo gepiept. Wat een productieve ochtend al! Ik mag mezelf best een klein schouderklopje geven.
Terug. Gedoucht. Helemaal klaar om te schrijven. Even mijn laptop klaarzetten. En koffie natuurlijk. Koffie is belangrijk. Eens kijken … wacht, wat is dat? Nieuwe mail. Je weet maar nooit, misschien is er wel een nieuwe opdracht. Ach, dat is waar ook, ik moet die afspraak van volgende week nog bevestigen. Meteen maar doen, want ik heb een hekel aan dingen uitstellen.
Barmannen die je opjagen
Oké, ik ben ready. In mijn telefoon had ik een idee genoteerd. Hé, een gemiste whatsapp. Nee, ik negeer het. Het kan vast wel wachten. Oké, alleen even kijken dan … Terug naar dat blog. Waar ging het ook alweer over? O ja, uitstelgedrag! Wat zegt Google? Hmm, er schijnt van alles mis met je te zijn als je een uitsteller bent. Blijkbaar lijd je dan aan perfectionisme en ben je bang voor succes … of falen, kan allebei. Gelukkig heb ik daar allemaal geen last van.
Het probleem is volgens mij: tijd hebben. Als de deadline nog even op zich laat wachten, ga ik eerst stofzuigen. Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd, nietwaar? Maar een naderende inleverdatum is blijkbaar niet voor iedereen de ultieme stok achter de deur. Ik lees dat ze in Tokio daarom het ‘Manuscript schrijfcafé’ hebben geopend. Barmannen jagen je daar tegen betaling op om je schrijfdoelen te halen. Bizar!
De twijfel slaat toe
Nou goed, wat zijn nu echt handige tips tegen uitstelgedrag of zoals ze online graag zeggen: procrastinatie? Volgens verschillende blogs is het slim om je schrijftaak op te delen in hapklare brokken, je telefoon op stil te zetten en een timer in te stellen zodat je een kwartier geconcentreerd kunt schrijven. Een kwartier! Alsof dát gaat helpen.
Misschien moet ik een ander onderwerp bedenken. Nu ik erover nadenk: dit thema lijkt ook best negatief. Ik houd het liever een beetje gezellig.
Zeg, hoe laat is het? Het is al donker buiten. Sjees, wat vliegt de tijd. Weet je wat? Ik slaap er nog een nachtje over. Dan begin ik morgen. Fris en fruitig. Echt.
Heerlijk herkenbaar, Maaike! Volgens mij zit het inderdaad in te veel tijd hebben (wat je natuurlijk helemaal niet hebt). Zonder deadlines zou ik weinig afmaken. Nu eerst maar even koffie.
Ja koffie is belangrijk! 🙂