Spoed! De website moet vanmiddag nog online. Of het tijdschrift moet morgen al naar de drukker. Zou ik als gewaardeerde tekstschrijver niet nog even een snelle blik willen werpen op de laatste teksten? “Niet meer dan twee uurtjes aan besteden hoor.” Klinkt relaxed…
D’tjes en t’tjes, wij tekstschrijvers hebben de neiging daar wat besmuikt om te lachen. Wij maken artikelen, interviewen mensen, tellen story’s of schrappen bullshit. En daarbij is ons werk doorgaans vrij van taal- en spelfouten. Anders hadden de marketeer, de softwareontwikkelaar of de CEO bij onze klant die teksten zelf wel kunnen schrijven. Ieder z’n vak.
Maar goed, een klant in nood willen we altijd helpen. Zeker als het om een relaxed klusje tussendoor gaat. Even door wat tekstjes heen en hier en daar een puntje op de i zetten. Muziekje erbij. Kom maar door!
Een beetje logisch
Dan de praktijk. Natuurlijk gaat het nauwelijks om d’tjes en t’tjes. Eigenlijk moeten alle alarmbellen al afgaan als de klant tijdens de minibriefing nog toevoegt: “En kun je ook even kijken of alles er een beetje logisch staat?”
Daar is dus meer aan de hand… Niet zelden blijkt het om een tamelijk omvangrijke tekst te gaan. Bijvoorbeeld een website met homepage, enkele sub-, veel sub-sub- en oneindig veel sub-sub-subpagina’s. De auteurs zijn ongetwijfeld steengoede managers of beleidsmakers, maar niet de beste schrijvers. Een fijne uitdaging dus voor de tekstschrijver.
Niet half doen
We kunnen veel, maar binnen twee uur een omvangrijke tekst doornemen, grammaticale constructies aanpassen en de teksten consistent afstemmen op de tone of voice van de klant, dat is zelfs voor de snelste tekstschrijver wat veel gevraagd. Het is ook een klus die je moeilijk half kunt doen. Wel de homepage, niet de sub-sub-subpagina’s? Wel de d’tjes en t’tjes, maar niet de stijl?
Klant confronteren
Wat te doen? In het verleden had ik de neiging om het inderdaad maar half te doen. Snel door de hele tekst heen en redden wat er te redden valt. Dat had natuurlijk een onbevredigend resultaat. Voor mij, maar ook voor de klant. Het lastige is dat je zonder het te beseffen eindverantwoordelijk wordt gemaakt. Je bent immers de laatste die een professionele blik werpt op het eindresultaat.
Dus voortaan toch maar even een kwartiertje de tijd nemen om erachter te komen wat de opdracht precies inhoudt. En daarna de klant confronteren. Dat kan pittig zijn, want je zegt in feite: 1. Jullie teksten zijn slecht en 2. Jullie planning deugt niet. Maar wij tekstschrijvers kunnen dat op een professionele manier. En alles beter dan half werk, toch?
Foto: Aaron Burden voor Unsplash
