Je tekst terugkrijgen met correcties en opmerkingen is altijd even slikken. Taaldokters confronteren je met een bittere pil.
Vier maanden was ik interim-redacteur. Soms op locatie in een kantoortuin en dankzij moderne technieken ook vaak vanuit huis. Als eenpitter had ik opeens een team van collega’s om me heen.
Tekstdokter
De organisatie waar ik voor werk, hanteert een strenge procedure voordat een tekst op de website komt. In een dagelijks nieuwsoverleg worden de onderwerpen bepaald en verdeeld. Een redacteur maakt een nieuwsbericht, vaak op basis van een telefonisch interview. Is de tekst inhoudelijk in orde, dan gaat het nog langs ER.
Nee, niet de tv-serie met George Cloony. ER staat hier voor ‘eindredactie’. Elke dag heeft een van de redacteuren dienst als tekstdokter.
Vaak komen mijn teksten terug met maar enkele kleine ER-ingrepen: een typefout, een verkeerd aanhalingsteken of iets uit de huisstijl dat ik als buitenstaander nog niet in de vingers heb. Een enkele keer betrapt de tekstdokter van dienst me op jargon. Of er ontbreekt een denkstap die wel in mijn hoofd zit, maar niet in het stukje.
Even slikken
Je tekst terugkrijgen met correcties en opmerkingen is altijd even slikken. Want het betekent dat je er nog een keer naar moet kijken. Terwijl je de klus al van je actielijst had geschrapt. Maar het is geen bittere pil. Nee, de tekst wordt er altijd beter van. Echt altijd. En daarom ben ik blij met de eerste hulp van professionele collega’s.
Ook de blogs op dit weblog schudden we niet zomaar uit onze mouw. Ook daarbij is ER nodig. En dat is leuk. We zijn streng voor elkaar, we nemen geen genoegen met middelmaat. We zijn allemaal professionele tekstschrijvers. Toch kan het beter, nog beter. Met een kleine ingreep hier, een pleister op de wonde daar, en een knipoog van de tekstdokter.
