“Zou jij niet liever in loondienst willen?”, vroeg iemand mij laatst op een feestje. “Voor geen goud”, zei ik, want mijn vrijheid en zelfstandigheid zijn mij veel te lief. Maar een paar aspecten van het zzp-bestaan zou ik dolgraag willen missen. Dit is mijn top 3:
1. 60 dagen op je geld wachten? Heel normaal!
Laatst schreef ik een aantal webteksten voor een andere zzp’er. Nadat ik de rekening had gemaild, was die binnen een uur betaald. Geweldig! Helaas gaat dit bij grotere opdrachtgevers zelden op. Hoe groter de opdrachtgever, hoe trager de betaling.
Allereerst moet je erachter zien te komen welk ordernummer je op je rekening moet zetten. Vaak ben je dan al 2 weken verder. Vervolgens stuur je die rekening naar een vaag mailadres als crediteuren@xx.com. In de praktijk blijkt dit een zwart gat te zijn, waar alle facturen en aanmaningen geruisloos in verdwijnen. De wettelijke betaaltermijn van 30 dagen schijnt deze afdelingen niets te deren. Laat staan het feit dat ik van hun betaling moet leven. Gelukkig is het tot nu toe altijd goed gekomen, maar je begrijpt dat ik mijn energie liever ergens anders aan besteed.
2. Hollen of stilstaan: meer smaken zijn er niet
De meeste zzp’ers kennen het wel: in de ene periode komen alle opdrachten tegelijk en weet je niet waar je de tijd vandaan moet halen; in de andere periode zit je te duimendraaien omdat geen enkele opdrachtgever een klus voor je heeft. Je kunt dat ‘lekker afwisselend’ noemen, maar ik voel me meer een speelbal, die dan weer snakt naar rust en dan weer naar adrenaline.
Al jaren probeer ik om zo goed mogelijk met die pieken en dalen om te gaan. Om uit te rusten en achterstallige klusjes te doen in de stille periodes. En om het werk beter te verdelen en uit te besteden in de drukke periodes. Maar ik vind dat bepaald niet makkelijk, vooral omdat je nooit weet hoe lang die periodes duren. Bovendien is het frustrerend dat je door tijdgebrek soms mooie opdrachten af moet slaan, terwijl je daar 2 maanden later alle ruimte voor hebt. Natuurlijk houd ik van afwisseling, maar voor sleur hoef je als zzp’er sowieso niet bang te zijn. Voor een tikje meer stabiliteit teken ik graag.
3. Geen tekstschrijven zonder tijdschrijven
Als zzp’er moet je de uren die je voor je bedrijf maakt, registreren. Dat doe je voor de Belastingdienst: om aan te tonen dat je aan het urencriterium voldoet. En dat doe je voor je klanten: om het aantal uren te factureren dat je daadwerkelijk hebt gemaakt. Ik snap dat dat nodig is, maar o, wat heb ik er een hekel aan.
Want ik ben geen machine die je om 9 uur aanzet om ongestoord tot 5 uur door te tikken. Ik ben een mens die regelmatig wordt afgeleid. Omdat de telefoon gaat, ik koffie nodig heb of even een (virtueel) praatje wil maken met een collega. Zoals medewerkers in loondienst dat ook de hele dag doen. Bij elk van die pauzes moet ik de klok weer uit- en aanzetten. Daar word je toch gek van? Wat ik wil, is een steengoede tekst leveren aan mijn klant. Dáár wil ik me op focussen en niet op de klok. Maar mijn klant verdient ook een eerlijke factuur. Dus tja, ik vrees dat ik er niet van afkom …
En jij?
Waar erger jij je als zzp’er aan? En wat maakt dat je toch zzp’er wil blijven? Ik lees het graag hieronder.
Zoooo herkenbaar, Marlies, zeker op dit moment. Wéér ’s avonds aan het werk, nu mijn vierde week op rij waarin ik elk weekend en elke avond doorwerk om alles af te krijgen. Terwijl ik dit voorjaar af en toe duimen aan het draaien was. O, wat hunker ik naar het jaar 2014, toen alle opdrachten echt naadloos op elkaar aansloten… Dit jaar is het tegenovergestelde, en ik ben ’t behoorlijk beu: mijn sociaal leven is tot nul gereduceerd en ik ben geestelijk moe. Maar die administratieve zaken? Die storen me nou helemaal niet, ook niet dat ik soms een maandje langer moet wachten. Er komt toch genoeg geld een maand eerder binnen, boeiend.
Hou vol, Mattijs, er komt altijd weer een rustige tijd!
Precies. Al heb ik die vrij weinig gekend. Ik heb meestal twee weken vakantie per jaar, da’s alles. Workshop ‘nee zeggen’, staat die al op het programma voor 2019?
Hoi Marlies,
Ik kan me hier helemaal in vinden en kan er nog 1 aan toevoegen. Dat is de btw aangifte. Het is leuk als je veel werk hebt en omzet, maar soms denk ik wel eens dat ik alleen voor de Belastingdienst werk. Maar ik heb het nog steeds naar mijn zin met slimme formulieren maken. De laatste maanden veel voor de Rijksoverheid.
Groet,
Je bedoelt het doen van de btw-aangifte, Ed? Of het feit dat je btw moet afdragen? Dat laatste is neutraal: wat je binnenkrijgt draag je weer af, dus dat heeft niets te maken met voor de belastingdienst werken. Het doen van die aangifte is in ieder geval voor mij een fluitje van een cent, sinds ik online boekhoud.
Bij de inkomstenbelasting heb je wellicht wel dat gevoel. Hoe meer je verdient, hoe meer je afdraagt. Dan kun je het ook omdraaien: als je veel IB betaalt, heb je dus goed verdiend. Bovendien lever je een positieve bijdrage aan de maatschappij…..
Tja, btw-aangifte doen als je een rustig kwartaal achter de rug hebt, is inderdaad niet erg leuk. Maar gelukkig is het een eenvoudig formulier! Succes ermee!
Ja, zooo herkenbaar, Marlies! Een andere terugkerende ergernis bij mij is de administratie. Ook al kost het denk ik een halve dag per kwartaal, neem ik me iedere keer voor om rustig te blijven en niet chagrijnig te worden, toch gebeurt dat steevast. Ik had de hoop dat het minder zou worden met het overstappen op een online boekhoudsysteem. Het scheelt wel iets, maar niet genoeg. Wellicht moet ik op zoek naar een ander boekhoudsysteem….
Dank voor je reactie, Leonore! Zelf ben ik dol op administratie. Misschien omdat ik gewoon Excel gebruik?
Vroeger gebruikte ik ook gewoon excel. Maar dat was nog erger….