Als zelfstandig tekstschrijver doe ik meestal opdrachten vanuit huis. Afgebakende klussen van een paar uur tot een paar weken. Maar soms kies ik ervoor om langere tijd aan de slag te gaan bij een opdrachtgever op locatie. ‘Geef je dan niet al je vrijheid op?’, vragen collega-zzp’ers wel eens. Het is maar hoe je het bekijkt.
In onderzoeken onder zzp’ers naar de voordelen van het ondernemerschap, staat ‘vrijheid’ steevast op één. Voor mij is dat niet anders: ik houd ervan om zelf te bepalen welke opdrachten ik doe en welke niet. Om de ene dag om acht uur te beginnen en de andere dag pas na de lunch. Om zonder overleg een maand vrij te kunnen nemen. En om met slippers aan te werken achter mijn eigen bureau.
Desondanks verruil ik die vrijheid af en toe voor een negen-tot-vijfklus in de kantoortuin van een grote opdrachtgever. Weliswaar voor maximaal drie dagen per week en niet langer dan een maand of zes, maar toch … ik word op die dagen op kantoor verwacht, kan niet zomaar vrij nemen en heb minder tijd voor andere dingen. Om het nog maar niet te hebben over de slappe koffie, de ijskoude airco en de deprimerende systeemplafonds.
Sparringpartners
Word ik dan gedwongen om zo’n opdracht aan te nemen? Nou nee, ik kies bewust voor de voordelen ervan. Zo vind ik het – hoe introvert ik ook ben – af en toe wel fijn om tussen collega’s te zitten. Bij Tekstnet heb ik natuurlijk ook collega’s, maar die zitten op afstand. Op zo’n kantoor is er altijd wel iemand in de buurt om even mee te sparren of een tekst aan voor te leggen. Soms is er een eindredacteur, die je wijst op blinde vlekken. Of een usabilityspecialist die precies weet wat online werkt. En als je het treft, zijn er collega’s met wie je kunt lachen, lunchen of de nieuwste films kunt bespreken.
Kijkje in de keuken
Ook geeft zo’n klus mij de kans om veel te leren. Zo weet ik inmiddels van alles over consumentenrechten, duurzaam ondernemen en de veranderingen binnen de rechtspraak. Bovendien vind ik het interessant om achter de schermen te kijken van zo’n grote organisatie. Hoe komt daar een tekst tot stand? Wat is de invloed van de politiek, de media en de bedrijfscultuur? Hoe kijkt de organisatie aan tegen haar klanten, de lezers van de teksten? En welke rol kun je daar als externe in spelen? Tegen de inzichten die ik van binnenuit opdoe, kan geen cursus of training op. Daar profiteert niet alleen die ene klant van, maar ook alle klanten daarna.
Verdiende vrijheid
Tot slot – en zeker niet onbelangrijk – is zo’n interim-opdracht goed voor de portemonnee. Je bent immers maandenlang verzekerd van vaste inkomsten. Bovendien hoef je in die maanden weinig aan acquisitie te doen, waardoor je meer betaalde uren kunt maken.
Op die manier verdien ik de vrijheid terug die zo’n opdracht tijdelijk van me afneemt. Want door die gevulde bankrekening heb ik ernaast en erna veel meer ruimte om leuke dingen te doen. Komt er een saaie opdracht langs? Dan zeg ik gewoon nee. In plaats daarvan haal ik de krenten uit de pap, volg ik een opleiding of neem ik een lange vakantie .
Daarom zeg ik: lang leve de interim-klus! Met dank aan de opdrachtgevers die me daartoe de gelegenheid geven.
Foto: Sharosh Rajasekher op Unsplash
Mooi verhaal. Ik heb dat ook gedaan. Een paar maanden in een team samenwerken en dan weer een andere klus. Maar, flex werken is ook werken waar je het prettigst voelt. Een vaste plek bestaat eigenlijk niet meer. Wel samen gaan voor een succes. Ik heb er nu voor gekozen om weer part-time zzp’er te worden en weer in loondienst te gaan bij een partij die net als ik zich bezig houdt met digitale formulieren. Noem het maar schaalvergroting. Super leuk bedrijf.
Fijn dat je het naar je zin hebt, Ed! En samen gaan voor een goed resultaat: dat is voor mij ook een reden om af en toe te interimmen.