Tekstnet laat een heet hangijzer vallen. Een héél heet hangijzer. De beoordeling van aspirant-leden. Fijn, maar hoe nu verder? Hoe garanderen we de kwaliteit van alle Tekstnetleden?
Lid van Tekstnet, dat werd je niet zomaar. Je moest een toelatingsprocedure doen. Van mijn eigen toelating herinner ik me niets. Ik stapte er, zoals ik wel vaker doe, volkomen blanco in (een mannelijke manier om te zeggen dat ik me slecht georiënteerd had). Ik had in ieder geval niet in de gaten dat die toelating best wel een dingetje was. Dat ontdekte ik pas toen ik werk van aspirant-tekstnetleden ging beoordelen. We gingen daarbij niet over 1 nacht ijs. Sterker, om toegelaten te worden tot Tekstnet was 2 weken strenge vorst een absoluut minimum. Je werd pas toegelaten als de Elfstedentocht geschaatst kon worden
En dus bogen 2 leden zich over 2 teksten plus 2 reflectierapporten die het aspirant-lid had ingestuurd. Voor de beoordeling gebruikten we het CCC-model van Jan Renkema. Het basis-model gaat uit van 3 eisen, die alle 3 op 5 niveaus moesten worden uitgewerkt. Voor Tekstnet voegde Renkema er zelfs nog 2 extra C’s aan toe. 5 rijen, 5 kolommen.
Wat leverde het op?
Je wilt dat zorgvuldig doen, je wilt immers recht doen aan iemands werk en je wilt je collega-beoordelaar laten zien dat je een scherp en kritisch lezer bent … een beoordeling vergde een dag. Ik neem aan dat mijn collega-beoordelaar er ook een dag mee zoet was. En ongetwijfeld had het aspirant-lid ook minstens een dag nodig voor het maken van 2 reflectierapporten. Alles bij elkaar dus 3 mensdagen werk. En wat leverde het op? Een rapport. Tekst. Papier. En de wetenschap dat 2 Tekstnet-leden van oordeel zijn dat het nieuwe lid op dit moment in zijn of haar loopbaan een goede tekstschrijver is.
Natuurlijk waren de meeste aspirant-leden blij met de feedback, een schriftelijke beoordeling kan leerzaam zijn. Maar is het niet veel leerzamer om die feedback face to face te krijgen, inclusief de mogelijkheid om door te vragen? In een gelijkwaardige situatie?
Daarom ben ik blij met de keuze van Tekstnet om die beoordeling van nieuwe leden te laten varen en alle leden in de gelegenheid te stellen een plusje te verdienen. Ik steun het voorstel om dat plusje op te hangen aan een eindeloze beoordeling.
Doorvragen
Hoe zo’n beoordeling eruit moet zien? Ik stel voor dat we ervoor kiezen om dat papier of dat scherm even met rust te laten en dat we in gesprek gaan over de kwaliteit van ons werk. In kleine groepjes. Waarom schreef je wat je schreef? Waarom zo? Inclusief verbetertips, suggesties, nieuwe invalshoeken, nieuwe woorden, andere aanpakken. Inclusief de mogelijkheid om dóór te vragen. Laten we het ‘intervisie’ noemen.
Ik weet, indertijd is gekozen voor die uitgebreide schriftelijke beoordeling om te kunnen garanderen dat nieuwe Tekstnet-leden kanjers zijn in hun vak. Ik hoop dat we opdrachtgevers voortaan kunnen garanderen dat alle Tekstnet-leden, nieuwe leden én oudgedienden, in gesprek durven gaan over hun werk. Dat we kunnen garanderen dat alle Tekstnet-leden kanjers zijn, niet alleen degenen die aan het begin van de tocht staan, maar ook degenen die al weer bijna in Leeuwarden zijn.
