Ik behoor tot de beroepsgroep copywriters. Zo noem ik me dus ook: copywriter. Herkenbaar voor mijn collega’s en klanten. Ik werk samen met vormgevers. Die zich ook zo noemen: vormgevers. Strategen. Idem dito. Webbouwers. Ook. Geeft helderheid en houvast. Kat in ‘t bakkie. Maar wat moet een redelijk denkend mens nou met de containerkreet ‘communicatieprofessional’?
Wat wil je zeggen?
Ik begrijp best dat die vraag weerstand oproept als jij je toevallig communicatieprofessional noemt. Wie dat ik dan wel niet ben om aan jouw descriptie te twijfelen. Excuus, collega. Ik stel mijn vraag niet om te kwetsen, maar omdat ik de keuze voor vaagheid niet begrijp. Wat bedoel je precies met ‘communicatieprofessional’? Communiceren doen we allemaal, en als professional ben je daar extra goed in. Zoiets? Mijn allerliefste oma communiceerde in haar werk als verkoopster ook veel. Was zij dus ook een communicatieprofessional? Niet in de zin die jij bedoelt, toch?
Hard roepen dat je professional bent. Ja, dat helpt!
Komt bij dat ik jouw titel niet anders kan zien dan een door jouzelf opgeplakt keurmerk: je framet jezelf als professional. Het staat er, dus ben je het: ‘mensen, hier kom ik met mijn professionaliteit’. Maar als je als professional al wat langer meedraait in het communicatievak, weet je ook dat borstklopperij tegenreacties oproept. Van: ‘dat zullen we nog wel eens zien!’ Ik veronderstel dus dat je op basis van je vakkennis nooit een ‘zie-mij-toch-eens’-etiket voor je klanten zou adviseren. Dus waarom wel voor jezelf?
Met z’n allen in één viskom
En als je nou ook nog de enige zelfbenoemde communicatieprofessional was? Maar dat ben je niet! Kan heel dom van mij zijn, maar in een overvolle markt gaat het toch juist om onderscheid en toegevoegde waarde? Laten zien waarmee jij een klant specifiek helpt? Afstand nemen van de horden jonge ‘communicatieprofessionals’ die elk jaar weer vers van de schoolbanken de markt op huppelen? Welnee: met z’n allen in de overvolle viskom vol communicatieprofessionals. Doe eens gek: eet elkaar lekker op!
Niet de minsten …
En het zijn dus ook niet alleen de nieuwkomers, maar ook de ervaren vakgenoten die zich het predicaat communicatieprofessional aanmeten. Epidemische vormen neemt dat aan. Ik kom ze tegen bij opdrachtgevers, waar ik hun expertise ervaar en hun werk echt bewonder. Ik kom ze ook tegen als hooggewaardeerde collega’s bij Tekstnet. En ik kom ze zelfs tegen in mijn vriendenkring. Mensen die ik zeer waardeer om wat ze doen. Maar ja: die naam.
Vergeef me mijn allergie
In die tegenstelling tussen bekwaam zijn en je beroerd verkopen, zit, en vergeef me daarvoor, mijn grootse allergie: waarom jezelf zo degraderen met zo’n niksig label, terwijl je tot grote dingen in staat bent? Is het onwetendheid? Luiheid? Navolggedrag? Ik zou jou en alle andere communicatieprofessionals het liefst adviseren het naamgedrocht voor eens en voor altijd uit te bannen. Dikke kras erdoor. Vanavond nog naar je LinkedIn-profiel en vervangen die handel! Door wat? Je verzint er wel wat op. Een echte professional draait daar z’n hand niet voor om.
