Zestien Tekstnetters hadden het lef om voorafgaand aan de Algemene Ledenvergadering mee te doen met de workshop stembevrijden. Na een aarzelend begin gingen we los. Een positieve ervaring, vooral ook door de tekst die we het grootste deel van de workshop gebruikten: ja ja ja ja ja ja!
De workshop werd verzorgd door stembevrijders Marjo Brenters en Lambert Mutsaers. Marjo is al jaren lid van Tekstnet en combineert dat met zingen. Ze volgde een training stembevrijden, waarbij je gestimuleerd wordt om op zoek te gaan naar jouw stem, jouw mogelijkheden. In dezelfde tijd schreef ze het levensverhaal van haar vader. En toen kwam alles bij elkaar. Marjo besloot dat ze met allebei verder wilde, dus nu bestaat haar werk uit het geven van stemworkshops en het schrijven van levensverhalen. De jaarverslagen, waarmee ze jarenlang goed heeft verdiend, laat ze graag over aan de collega’s van Tekstnet.
Schouders
Eerst maar eens opwarmen. De adem laten stromen, de klank komt vanzelf wel, ledematen schudden en schouders los maken. ‘Die hebben bij ons nogal wat te verduren’, weet Marjo. Dan beginnen we voorzichtig met inzingen. Lambert helpt ons met zijn pianobegeleiding op gang. Enkele helden durven een solistische improvisatie aan.
De tekst is voor allemaal hetzelfde: ja ja ja ja. Maar elk verhaal is anders, want ieder heeft een andere stem. ‘Blijf daarbij’, adviseert Marjo. En wat is eigenlijk jouw stem als tekstschrijver, is de filosofische vraag die ze tussendoor aan ons voorlegt.
De volgende stap is vrij improviseren in tweetallen: eerst om beurten, dan samen en vervolgens gefuseerd met een ander duo. Goed luisteren naar elkaar, reageren, ruimte geven, ruimte nemen. Op zoek naar je eigen geluid en naar samenklank.
Tekst erbij
Als je een groep tekstschrijvers bij elkaar hebt, kan het natuurlijk niet uitblijven: we gaan een lied schrijven. Vier teams krijgen een kwartier om samen een tekst te maken. De enige aanwijzing is het genre: smartlap, levenslied, reggaeballade of popsong.
De tekst is niet zo’n probleem, maar wat een schrik als blijkt dat we het moeten voordragen. Zonder te oefenen, zonder echte afspraken, zonder melodie, gewoon doen. Pianist Lambert sleept ons er muzikaal doorheen en met bevrijde stem volgen vier prachtliederen.
Ter afsluiting zingt iedereen uit volle borst het refrein mee van een van de creaties, een dijenkletser in driekwartsmaat die tijdelijk als clublied fungeert: Ach man kom toch bij Tekstnet. Bij Tekstnet weet men raad. Dan ben je onder vrienden. En zwerf je niet op straat!
Zelfs de Tekstnetters die later kwamen, humden mee. Zou het door de bevrijdende workshop komen dat de ALV vervolgens zo soepel verliep?
Verslag: Christine van Eerd
Geef een reactie