Hebben jullie dat weleens? Dat je denkt: ik ga er vandaag een lekker lange, productieve schrijfdag van maken. Geen afspraken, geen andere bezigheden, gewoon even een dagje knallen. En dat je dan aan het eind van de dag wat beteuterd staat te kijken naar het resultaat?
Ik geloof mensen niet die zeggen dat ze achturige schrijfdagen maken. Het gaat eerder ongeveer zo: computer opstarten, mail checken, halfuurtje schrijven, reageren op appjes van een vriendin, thee zetten, de socials checken, twintig minuten schrijven, opdrachtgever belt, urgent mailtje beantwoorden, bedenken wat je vanavond zult eten, factuur versturen, overleg voorbereiden, drie kwartier videovergaderen en… lunchtijd.
Schrijfuren plannen
Je kunt nou eenmaal niet acht uur lang geconcentreerd aan teksten werken. Ik weet dit omdat ik in 2019 een boek heb geschreven. Met een spijkerharde deadline van de uitgever. Ik leerde al heel snel dat schrijfdagen inplannen niet zoveel zin had.
Ik staarde dan eindeloos naar een scherm, zette thee, aaide de kat, zwierf over het internet en aan het eind van de dag voelde ik me schuldig over het schamele aantal woorden dat ik had geproduceerd.
Ik ontdekte dat schrijfuren plannen veel beter werkte dan schrijfdagen. Als ik om elf uur ’s ochtends de deur uit moest, dan zat ik van half tien tot elf geconcentreerd te werken.
Onkruid wieden
Leve het vrije zzp-bestaan waarin je helemaal zelf mag weten hoe je je werk organiseert. Ik ben gemiddeld misschien 16 uur per week echt aan het werk als tekstschrijver. Dat lijkt weinig, maar die 16 uur zijn louter productieve, declarabele uren. Zonder socials checken.
Mijn ochtend ziet er dan bijvoorbeeld zo uit: een uur schrijven, een halfuurtje wandelen met de hond, een uur schrijven en dan nog een uurtje onkruid wieden in de tuin. Zo’n schema is echt geweldig voor je productiviteit. En voor je humeur.
Treintickets
Ik haal op deze manier 4, hooguit 5 productieve schrijfuren op een dag. Langer achter een laptop blijven zitten, levert sterk afnemende meeropbrengsten op. En verder vooral veel mail checken, dagdromen en alvast treintickets boeken voor de vakantie.
Als je accepteert dat er maar 4 uur in een werkdag gaan, dan heb je lekker korte, maar enorm productieve werkdagen. Met alle tijd voor de was, de boodschappen, de moestuin, de kat en de hond. En voor het boeken van treintickets. Maar dan zonder schuldgevoel.
Dag Lonneke en vele anderen,
Wat fijn dat ik niet de enige ben, die ‘géén acht uur op een dag maakt’.
Heel herkenbaar inderdaad, en voor mij was het moeten uitrekken van mijn energie en concentratie over 8 kantooruren ook een reden om voor mezelf te beginnen. Maar mag ik vragen: wat breng je dan in rekening, als je op uurbasis werkt? Alleen die echte schrijfuren?
Als ik op uurbasis werk, dan rond ik meestal naar boven af. Omdat ik weet dat ik veel efficiënter werk dan een tekstschrijver in loondienst. Maar het betaalt zich ook uit in werkplezier.
Poef…is dat een opluchting dat ik met 4 uur schrijven het gevoel heb dat mijn dag vol zit… 😉
Inderdaad, 8 uur lang echt schrijven werkt gewoon niet. Ik ben blij dat ik een hond heb en na anderhalf tot twee uur is het spelen met hem in de tuin. Heerlijk even geen beeldscherm voor mijn neus ;-). En daarna, na het checken van mijn mail, even koken voor zoon die late dienst heeft enz, enz…weer vrolijk verder. O ja, wel eerst de was nog even ophangen. Heerlijk mijn eigen vrije indeling en me lekker gelukkig voelen!
Haha, lijkt op mijn werkdagen. Toen gisteren de schrijfkoek duidelijk op was, ben ik jonge fruitboompjes gaan planten in de tuin. En de was ophangen is hier inderdaad ook een veelgebruikt pauzenummer.
Hi Lonneke, feest der herkenning dit!! Ik daag alle op-kantoor-werkenden uit om eens bij te houden hoeveel uur zij echt productief zijn (lees: met hun werktaken bezig). Ook ik zit gemiddeld op die 5 uur zuiver productief zijn en dat is prima….ik hoef alleen aan mezelf verantwoording af te leggen 🙂
Ja precies! Toen ik nog in loondienst werkte, kwam ik na een lange kantoordag vaak uitgeblust thuis, me afvragend wat ik die dag in vredesnaam gedaan had. En nu mag ik om 10.00 uur de hond uitlaten en om 15.00 uur in de moestuin aan de slag, zonder dat ook maar iemand daar wat van vindt.