Als ik voor een blad schrijf, vind ik het niet meer dan normaal dat mijn naam in het colofon terechtkomt, maar liever natuurlijk nog bij het artikel zelf komt te staan. Het staat fijn, het geeft voldoening en het voelt als waardering als er bij een artikel waar ik moeite voor deed staat: ‘Tekst: Johan Koning’. Bovendien kan het voor mij als tekstschrijver natuurlijk ook een vorm van promotie voor mijn werk zijn.
Kán. Want het ging ook wel eens grandioos mis.
Vreemde verzinsels
Het is een journalistieke doodzonde om namen van personen verkeerd te schrijven. Toch gebeurt het geregeld. Ik heb zelfs de redactie van het blad Maarten de achternaam van naamgever Van Rossem wel eens met een u zien schrijven. En hoewel ik geen exotische naam draag, komt het toch met enige regelmaat voor dat mensen mijn naam verkeerd spellen. Zelfs mensen met wie ik al jaren samenwerk, of voor wie ik al jaren schrijf. Opdrachtgevers of collega’s die mijn naam toch zeker zouden moeten kennen.
Dat ik een keer Johan de Koning word genoemd, kan ik me nog voorstellen. Maar dat dezelfde opdrachtgever het tot vier keer verkeerd schreef… Uiteraard wees ik haar er steeds weer fijntjes op met de mededeling dat ik écht niet de enige koning ben. Waarop zij dan weer antwoordde dat het nóóit meer zou gebeuren…
Naammissers, hoe ga jij ermee om?
Het probleem bij drukwerk is natuurlijk dat zulke missers niet meteen hersteld kunnen worden. En om nu een rectificatie te eisen in een volgend nummer, vind ik ook weer overdreven. Maar hoe los ik dit dan wel op, behalve de verantwoordelijken erop te wijzen? Want door die foute spelling lijkt dat ‘stukje waardering’ plotsklaps knap waardeloos. Vind ik tenminste. Of ben ik te lichtgeraakt?
Bij digitale teksten is het een stuk gemakkelijker. Het moet wel om een heel ouderwets cms gaan, wil een mispeer op naamgebied niet in een mum van tijd worden goedgemaakt. Een simpel mailtje naar bijvoorbeeld een webmaster doet vaak wonderen.
De top-5 van missers met mijn achternaam:
- De Koning
- Konijn (ja, echt!)
- (De) Coningh
- Konink
- De Vries (ja, ook echt)
Als het om mijn voornaam gaat, is men minder creatief. Joan, Jan, Johann zijn wel meerdere keren langsgekomen.
Ongetwijfeld heb jij ook wel eens zo’n naammisser gemaakt of meegemaakt. Stiekem ben ik wel nieuwsgierig hoe jíj bent genoemd, of hoe je iemands naam verhaspelde. En hoe ben je ermee omgegaan?
Over de auteur
Reacties
Kinderspel! Heb je even? Een paar hoogtepunten: Dieperaal, Di Prama, De Bruijn, De Braam…
https://www.diepraam.nl/vandaag-naamdiepraam.html
En geloof me, daar ga je gelaten mee om.
Haha, daar kan ik inderdaad niet tegenop, Mathijs 😉
Vooral ‘De Vries’ is grappig.
De ergste verhaspeling die ik kreeg, was een brief aan mevrouw Rooshaar.
En verder wordt Roza veel gebruikt als mensen me bij mijn voornaam willen noemen.
Mevrouw Rooshaar, die is ook wel sterk, inderdaad. Die achter-/voornaamverhaspeling kan ik me wel een beetje voorstellen.
Over het gevalletje De Vries heb ik al eens eerder geblogd: https://www.johankoning.nl/de-nrc-een-konings-sprookje/.
Uiteraard word ik heel vaak Arjan genoemd, maar de grappigste verhaspeling ontstond als gevolg van mijn bedrijfsnaam: Arjen Bakker schrijver en schrapper.
De uitnodiging voor de presentatie van een eenmalige uitgave waaraan ik had meegewerkt was gericht aan De Heer Schrapper…
Ja Arjen, zelfs jouw beroemde naamgenoot Robben wordt vaker Arjan dan Arjen genoemd, geloof ik. Is er al wel eens onderzoek gedaan hoe dat komt? Ik heb niet het idee dat er meer Arjannen dan Arjens zijn…
Dat Heer in dit geval ook met een hoofdletter wordt geschreven, geeft de uitnodiging nog meer cachet.
Het is echt ongelofelijk hoe vaak Ben misgaat. Bem, Bert, Bas, Pim, Wim, Dennis, Bes… En dan heb ik het nog niet over #naammissers met Schattenberg.
Nou, vooruit dan.
Schattenkerk, Schallenberg, Schattenburg, Knarrenberg, Kollenberg, Schattenman, Schamberg, Schaarsbergen, Scatburgh (in de VS), Sharderbeng (door een Chinees)… En dan vergeet ik er vast nog een.
Dat benne een schat aan en een berg met namen!
Ik heb alles al meegemaakt. Van Knisemaaier tot Kruizelbreier. Het UWV maakte het ooit het bontst; die schreven me aan met ‘de heer Mathijssen’… dat is de meisjesnaam van mijn vrouw!
Haha, het UWV maakt het wel vaker bont https://www.johankoning.nl/daar-uwv-moeilijkheden-mee/ 🙄
Mijn naam verkeerd spellen komt wel eens voor. Meestal met t of dt aan het eind. Best jammer. Erger is het als ik de naam van een geïnterviewde verkeerd schrijf. In concept-versies gebeurt dat soms en daar baal ik dan van. Volgens mij is het in eindversies altijd goed gekomen gelukkig. Reden te meer om je tekst te laten checken.
Ik had toch minstens verwacht dat jij één keer Kristien was genoemd, Christine.
Maar je hebt natuurlijk gelijk: veel erger is het om zelf de naam van een geïnterviewde verkeerd te schrijven. Ik ben dan ook een groot voorstander van om teksten te laten checken.
Wat een geweldige verhaspelingen allemaal! De Vries, voor De Koning: hoe ontstaat zo iets?
Gek genoeg zijn de verhaspelingen bij mij niet zo spectaculair, terwijl ze niet erg gebruikelijk zijn. Misschien juist daarom, mensen letten dan extra goed op.
Leonora of Eleonora die voor mijn voornaam en Noordwijn voor mijn achternaam is wat er boven komt.
Over De Vries, daar schreef ik dit (https://www.johankoning.nl/koppie-krau-44-ingezonden-brief-aan-de-snaakse-jongens-van-de-kwaliteitskrant-nrc-over-telegraafjes/) en dit (https://www.johankoning.nl/de-nrc-een-konings-sprookje/) al eens over.
Eleonara Noordwijn. Klinkt als een prima pseudoniem!
ach shit, nu heb ik er zelf De Koning van gemaakt, dat floepte zo uit mijn toetsenbord, terwijl ik wist dat het zonder De moet. Zo gaat dat dus: gebruikelijke combinaties doen je vingers als vanzelf.
Jaja, dat zeggen ze allemaal 😉
Breek me de bek niet open…
Haha, dat wil ik nu juist wel met dit blog. Ik had al op een reactie van jou gehoopt/gerekend. Dus: kom maar door!
Mijn naam gaat zelden goed. Mensen geven het snel op en daardoor reageer ik ook op Oude euh euh. Ook als ze lang naar het papier staren weet ik dat ik wel aan de beurt zal zijn. Op schrift hebben alle letters wel een andere plek gehad en de meeste zijn wel eens weggelaten.
Oude Nijewemer
Oude Nije weme
Oude Nhije Wheme
Oude Nijeweeme
Oude Neijwemme
zijn voorgekomen. Oude gaat overigens wel altijd goed!
Autocorrect maakt er Oude Wijven van en dat maakt dat ik goed moet opletten om mijzelf niet belachelijk te maken.
Die versie met de h maakt het wel een stuk chiquer 😉
In een restaurant konden ze een keer mijn reservering niet vinden. Ze hadden me in de boeken gezet als Dhr Franje. Een tikfout die ik zelf ook weleens maak 🙂
Da’s een hele fraaie, Bjorn! En hoe vaak ben jij Björn genoemd?
Variaties van mijn voornaam: Stefan, Stevan (die naam bestaat niet eens). Mijn achternaam is door de jaren heen geschreven als Van der Jacht, Jacht en De Jager.
Eén keer fout schrijven kan ik nog wel hebben, maar sommige mensen leren het gewoon nooit, al vertel je het honderd keer.
Ja, jouw naam vraag er inderdaad ook om, Steven!