3 maanden voordat ik mijn vriendin ontmoet, ontdek ik internet als jachtterrein. Via het beeldscherm houd ik mijn digitale prooien poëtische stukjes tekst voor. Ik heb er bijna een dagtaak aan om alle aanzoeken op originele wijze te beantwoorden. Van de ene op de andere dag stop ik met deze online verleidingspogingen. Waarom?
De postbode bezorgt een kaartje van het meisje waar ik verliefd op ben. Handgeschreven, haar naam eronder en de kreet ‘Dikke kus’. Met een hartje op de i. Ik krijg een brok in mijn keel.
Liefdesbemiddelaar of niet?
Haar handgeschreven kaart overdondert me. Ik dacht dat ik via e-mailcontacten vlinders in de buik had gekregen. Niet dus. Eén liefdesuiting op papier en ik heb mijn buik vol van digitale vlinders en internet als liefdesbemiddelaar. Digitaal contact kan ‘een hartje op de i’ nooit overtreffen. Dit heftige gevoel ben ik sindsdien nooit meer kwijtgeraakt. Ook al deel ik via Facebook, LinkedIn en Twitter met veel ondernemers gemeenschappelijke ervaringen.
Brievenbus of digitaal postvakje?
In mijn directe omgeving hoor ik vaak dat een met de hand geschreven kaart of brief verrast en blij maakt. Privé verstuur ik regelmatig een kaartje. En ook relaties verras ik graag met een handgeschreven boodschap. In een digitaal tijdperk met tweets, ‘likes’ op Facebook en updates op LinkedIn is een kaart op de deurmat een opvallende verschijning.
Persoonlijke boodschap
Versturen Nederlanders geen kaartjes meer? Jawel. Op Valentijnsdag kiezen ze voor een voorbedrukt ‘Ik hou van je’. In de zomervakantie zetten we 20 keer ‘Groeten uit een zonovergoten Antalya’ op een ansichtkaart. En in december beperkt onze fantasie zich tot ‘Fijne feestdagen en een gelukkig Nieuwjaar’. Dat mag best een onsje meer zijn. Daarom roep ik je op: herstel de handgeschreven kaart in ere. Stuur regelmatig een kaartje met een persoonlijke boodschap aan een relatie die je waardeert. Dat hoeven er geen 50 per week te zijn. Wees selectief in je keuze. En deel welgemeende complimenten uit. Geloof me: het werkt.
Gelukzalig gevoel
Tijdens reizen naar Indonesië, Marokko en India stuur ik relaties een kaartje. De reacties zijn positief. Herken jij ook het gelukzalige gevoel dat de postbode bezorgt? Eén kaartje herinner ik me als de dag van gisteren. Op dinsdagochtend kleppert de brievenbus: een kaartje uit Florence van mijn vriendin. Op de voorzijde staan twee engeltjes die elkaar omhelzen. Met pen heeft ze onze namen erbij gezet. ‘Ik mis je’, biecht ze op. Als ik de drie kruisjes tel, krijg ik opnieuw een brok in mijn keel.
Geef een reactie