Moordende concurrentie

Hé, een onbekend bedrijf aan de telefoon! En, wat een verrassing: het is geen energieleverancier, netwerkprovider of koelkastverkoper. Nee, ik heb een ondernemer aan de lijn die me via Google gevonden heeft. We voeren een geanimeerd gesprek. Het enthousiasme stijgt aan beide kanten. Totdat dat vreselijke zinnetje volgt. Luttele woorden die acuut maken dat ik nog maar weinig zin heb in deze mogelijke schrijfklus.

Hoewel ik mijn klanten altijd SEO-teksten adviseer, krijg ik zelf zelden opdrachten via de zoekmachines. Bijna altijd kom ik via-via aan werk. Iemand heeft mijn naam gehoord van een tevreden klant. Een collega-ondernemer betrekt me bij een project. Of de nieuwe communicatiemedewerker vroeg zich ineens af of ik behalve jaarverslagen ook, doe eens gek, wébteksten kon schrijven. 

De gevreesde zin

Ik ben dus blij verrast als ik zomaar door een prospect word gebeld. En eindigt het gesprek met de vraag of ik een offerte uit wil brengen, dan doe ik dat graag – als het me tenminste een leuke opdracht lijkt. Totdat ik de gevreesde zin hoor: ‘O ja, voor jouw informatie: we vragen bij drie partijen offertes op.’ Dan is voor mij de aardigheid ervan af.

Wedstrijdteksten

Waar komt die weerzin vandaan? Voor de duidelijkheid: niks mis met concurrentie. Sterker nog, één van mijn belangrijkste bezigheden is het schrijven van aanbestedingsdocumenten. Wedstrijdteksten dus. Daarbij haal ik alles uit de kast om mijn klant zo goed mogelijk voor de dag te laten komen. Winnende teksten schrijven, het bevalt me wel. 

Prijs – kwaliteit

Maar zélf aan een wedstrijd meedoen? Daar pas ik liever voor. Sowieso was ik altijd het meisje dat als laatste gekozen werd bij gym. En als ik al eens scoorde bij een of ander onzalig balspel, dan was het per ongeluk óf in eigen doel. Los van deze psychologie van de koude grond: de drie-partijenstrijd roept weerzin bij me op omdat het bij ons zzp’ers niet gaat om concurrerende bedrijven, maar om een strijd tussen personen. Daarnaast wordt er in deze strijd, weet ik uit ervaring, vooral gekeken naar prijs in plaats van naar kwaliteit. En dat voelt als een belediging. 

Proefopdracht

Hetzelfde geldt voor de ‘proefopdracht’. Waarom zou ik een proeftekst schrijven? Vraag je de kapper ook om de eerste keer gratis een coupe te knippen? Ik wil klanten die mij kiezen omdat ze vertrouwen hebben in mijn innovatieve ideeën, service en schrijfstijl. Moet ik me eerst bewijzen, dan heb ik geen zin om een relatie aan te gaan. 

Hoezo concurrent? 

Daarnaast beschouw ik andere tekstschrijvers niet als concurrent. Zéker mijn Tekstnet-collega’s niet. Al meerdere keren heb ik een nieuwe klant voorgesteld om geen keus te maken tussen mij en andere tekstschrijvers, maar ons als team in te schakelen. Ik werk liever samen dan dat ik triomfantelijk de ander versla en in mijn eentje zit te ploeteren. 

Kort zakelijk mailtje

Op mij heeft het gevreesde zinnetje dus niet het beoogde effect. Urenlang zweten op een indrukwekkende offerte? Nee hoor. Er gaat een kort zakelijk mailtje met een prijsvoorstel naar de klant, ik wijs een proefopdracht koeltjes van de hand met een verwijzing naar mijn website en ga dan weer verder met mijn échte werk. Maar bij een soortgelijk telefoontje wil ik volgende keer wel een snedig antwoord paraat hebben. Ik broed er nog op. Als jullie een tip hebben ..? 

De afbeelding is van skeeze via pixa bay