Een vrijmibo met hoofdpijn-wijn

Er zijn verhalen die je liever niet wil schrijven over je bedrijf. 
Bijvoorbeeld als je zakelijk even een wat mindere periode hebt. 
En die periode, die is nu. 

Ik verklaar dat dit formulier naar waarheid is ingevuld en dat mijn problemen zijn ontstaan door het Coronavirus COVID-19.

Bovenstaande zin komt uit het aanvraagformulier voor een TOZO: Tijdelijke Overbruggingsregeling Zelfstandig Ondernemers. En dat aanvraagformulier heb ik zojuist verstuurd naar de gemeente waar ik woon. Net als duizenden andere zzp’ers ben ook ik zakelijk getroffen door de coronacrisis. En zoals je dan hoort te zeggen: “Maar, het belangrijkste is dat ik gezond ben.”

Eerlijk? De medische aspecten van het virus zijn uiteraard een zeer serieuze zorg, maar op dit moment niet mijn grootste probleem. Mijn grootste zorgen gaan naar mijn tekstbureau waar ik vier jaar lang mijn ziel en zaligheid in heb gelegd en waarvanuit ik ontzettend veel rapporten, nieuwsbrieven en andersoortige teksten heb geschreven. En waar het nu angstvallig stil is en de mailbox vooral gevuld is met spam-mail.

Geen paniek

Het contrast is enorm. Tot een maand geleden ging het mij zakelijk voor de wind. Nog geen enkele keer had ik aan koude acquisitie hoeven doen en nieuwe opdrachtgevers kwamen altijd via mond-tot-mondreclame bij mij terecht. Dankzij het Tekstnet-lidmaatschap had ik zelfs collega’s aan opdrachten kunnen helpen wegens gebrek aan ruimte voor nieuwe opdrachten én was ik begin maart nog bezig met een opdracht die ik had gekregen vanuit het intervisiegroepje! Waarom? Mijn collega had het te druk. 

Kortom, er waren zakelijk gezien geen problemen. Iedereen had het druk en de vrijdagmiddagborrels waren feestelijker dan ooit. Ik moet wel zeggen dat ik de vrijdagmiddagborrel alleen vier, dus als je een beetje positief bent ingesteld is zo’n borrel al snel geslaagd. En ik bén positief ingesteld. Van nature houd ik letterlijk en figuurlijk van het bekende halfvolle glas.

Dus toen COVID-19 zich bij ons in Brabant meldde, kwam het virus wel af en toe ter sprake, maar ik was verre van in paniek. Totdat de dagen kwamen waar we per uur de situatie zagen veranderen. Het tempo waarmee het virus en de gevolgen ervan over ons heen denderden was – en is – ongekend hoog.

Van To Do naar To Don’t

Begin maart had ik nog volop opdrachten en zag het er niet naar uit dat mij iets zou gebeuren. Ja, het virus zou de economie wel enige schade toebrengen, maar ík had daar vast geen last van. Was het naïef? Geen idee, maar wat ik wel weet is dat in veertien dagen tijd mijn agenda van vol naar vrijwel leeg ging. Mijn to-do-lijst werd een to-don’t-lijst. Opdrachtgevers wilden ‘een en ander parkeren’ of zagen af van een offerte.
Zo ongeveer het enige dat ik op zakelijk gebied nog kan doen, is de aangifte van het eerste kwartaal en het aanvragen van financiële steun. Ik ben dan ook behoorlijk dankbaar dat wij in een land leven waar we worden bijgestaan door de overheid, helemaal in dit huishouden waar we allebei zelfstandige zijn. Twee zzp’ers op één kussen, daar slaapt corona tussen, zo kan ik sinds een week of drie melden. 

Kansen 

Toch ben ik nog steeds positief ingesteld en hoop ik dat mijn vaste opdrachtgevers over een tijd weer aankloppen. Ik zie kansen genoeg voor onze beroepsgroep. Er zal veel nieuw beleid moeten worden gemaakt en dus ook worden geschreven door schrijvers die hierin gespecialiseerd zijn. Ondernemers gaan zich na deze crisis extra profileren en willen daar hulp bij van schrijvers die dat als geen ander kunnen realiseren. Bedrijven hebben zichzelf opnieuw uitgevonden en zoeken een SEO-specialist of tekstschrijver die de webteksten kan vernieuwen. Magazines zijn op zoek naar coronaverhalen van bedrijven. Of juist naar ander nieuws. Content is altijd nodig en dus worden de content-kings and -queens over een paar weken of maanden echt wel weer gebeld.

Maar goed, mijn bedrijf zal opnieuw moeten groeien. Waarschijnlijk wordt het de komende maanden een vrijdagmiddagborrel met een hoofdpijn-wijn, maar laten we allemaal streven naar dure champagne in 2021.
Wordt vast een geweldig jaar, duimen jullie mee?

Gastblog van Carolijn van der Hoeven

Foto door Vova Drozdey op Unsplash