
Iemand uit de buitengebieden van mijn netwerk liet weten dat ze zich had aangesloten bij Schrijversplaza. Ik kan er niets aan doen, dan word ik jaloers. Waarom zij wel en ik niet?
Daar moet ik het mijne van weten. En zo kom ik op dat plein en zo lees ik over ambitie, proefteksten, handmatig beoordelen, strenge controle en kwaliteitsverwachtingen. Ik lees deze tekst:
Ai. Ze willen alleen de beste tekstschrijvers. In een soort van baldadige overmoed klik ik door. Er kan me niets gebeuren. En bovendien: uitgebreid handmatig beoordeeld worden, dat lijk me wel wat. Als ik doorlees, merk ik dat ik het niet ga redden bij Schrijversplaza. Een eis is bijvoorbeeld dat ik het Groot Dictee der Nederlandse Taal leuk vind en dat ik er weinig fouten in maak. Ik vind het Groot Dictee erg leuk. Maar de vorige keer had ik 18 fouten. Is dat weinig? Ik denk dat ze bij Schrijversplaza de lat hoog leggen.
Nog één stoutmoedig klikje dan, gewoon, om de gifbeker maar helemaal leeg te drinken. Je wordt ongetwijfeld vorstelijk betaald als tekstschrijver, daar bij Schrijversplaza. Ik lees namelijk dat ze marktconforme tarieven hanteren.
Inmiddels zit ik weer. Weet u wat een marktconform tarief is? Ik wel. En u wilt het niet weten. Hoe was dat ook al weer met die pinda’s en betalen?
Mijn wantrouwen tegen dit soort sites is dat ze een mooi overzicht krijgen van het aanbod en vervolgens alle opdrachten lekker aan zichzelf of vriendjes geven – de aangesloten tekstschrijvers in de waan latend dat ze überhaupt een kans maken. Zo was het dertig jaar geleden bij een clubje dat zich Copy Consultants noemde en in de sjieke PC Hooftstraat zetelde; mijn gegevens verstoften daar in hun hangmap en er zat toevallig één echte tekstschrijver lekker te werken aan die ene opdrachtgever die ze hadden. Twee jaar later had ik nog steeds niets van ze gekregen – zelfs geen Nieuwjaarswensen. Toen ben ik mijn gegevens weer terug gaan halen en had ik mijn lesje geleerd.
Dat was in de tijd dat je je gegevens nog kon terughalen! Those were the days.
Oh, oh, oh. Als paddenstoelen komen ze uit de grond, deze tekstcowboysites. Dit is er (figuurlijk, en ik moet ook zeggen letterlijk) een mooi voorbeeld van.
Ik doe er alleen niet aan mee, aan dit soort initiatieven. Ook niet aan offertesites, trouwens: http://www.johankoning.nl/offertesites-marktplaatsen-tekstschrijvers-ik-doe-niet-mee/
Nee, ik pas ook. Maar dat is een wel een zekere luxe, realiseer ik me. Niet iedere zelfstandige tekstschrijver kan zich dat veroorloven.
Ben ik met je eens, Wout.