´Begin nooit voor jezelf´ en ´maak nooit van je hobby je beroep, want dan heb je geen hobby meer´, waarschuwde mijn vader me. En toch wist ik al vrij snel dat ik freelance journalist/tekstschrijver wilde worden. Tijdens mijn studies Journalistiek en Communicatie- en Informatiewetenschappen wist ik het al zeker.
Werken voor een baas, dat past niet bij me. Ik heb het wel geprobeerd. In het verleden werkte ik voor diverse uitgeverijen. Ik schreef over lifestyle, voor vakbladen en voor een huis-aan-huisblad. Het werk vond ik super en ik had graag contact met collega’s, maar de zelfstandigheid lonkte. Nu doe ik hetzelfde werk voor diverse opdrachtgevers, en mijn uren bepaal ik zelf. Het werken vanuit huis geeft me een enorme vrijheid. Als zelfstandige kun je werken waar en wanneer je maar wilt.
Het mooie aan dit werk is dat je steeds weer bijleert. De onderwerpen waar je over schrijft, de mensen die je interviewt: je hoort hun persoonlijke verhalen en bent steeds op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Onderwerpen waar ik veel over schrijf zijn (circulaire) bouw en de energietransitie. Soms gaat het om droge informatie, die toch goed leesbaar op papier gezet moet worden.
Vooral in het begin merkte ik dat het vaak hollen of stilstaan is als freelancer. Dat vond ik moeilijk, want rustig aandoen past niet bij me. Inmiddels weet ik dat dit erbij hoort. Dus in rustigere periodes doe ik de taken die er anders bij inschieten.
Een ander advies dat mijn vader me gaf: ‘luister niet teveel naar wat anderen zeggen en blijf gewoon jezelf.’ Dat gaf mij de kracht om freelance tekstschrijver te worden. En weet je wie uiteindelijk het meest trots is op de keuzes die ik heb gemaakt? Precies, die ene persoon die zei dat ik het niet moest doen.
