“We zijn trots op de vernieuwing in de Amsterdamse Kolenkitbuurt. Kun je daar een boekje over maken?”
Die vraag stelde woningcorporatie Eigen Haard begin dit jaar. Op een ijskoude dag in februari nam ik er een kijkje. Wat een metamorfose! De strokenbouw uit de jaren vijftig is vervangen door gesloten bouwblokken, met autoloze straten en grote bloembakken voor de deur. Maar geen mens te bekennen, want wat was het guur die dag.
De maanden daarna kwam ik er vaak. Ik fietste erheen met een gebiedsontwikkelaar, sprak met wijkbeheerders, wijkagenten en woonbegeleiders. Belde aan bij bewoners: mensen die uit oude woningen naar nieuwbouw waren verhuisd of die uit andere buurten kwamen. Ik ging langs bij een woongroep, bezocht de buurtrommelmarkt en sprak op straat mensen aan.
Met al die informatie schreef ik verhalen over de stenen en vooral ook over de sociale kant van zo’n nieuwe buurt. Een buurt die veel beter is, maar nog niet perfect. Ook voor die kritische noot was ruimte. Alle ruim 700 bewoners kregen een boekje in de brievenbus. Lees ook hier de verhalen van de bewoners.
Foto: Shirley Brandeis
