Het is een ambtenarentrekje om veel afkortingen te gebruiken. Diensten hebben eigen afkortingen, maar ook vakgebieden kennen weer eigen afkortingen. Ondertussen begrijpt de buitenwereld er weinig van. Dat versterkt het gevoel dat ambtenaren vooral voor andere ambtenaren schrijven.

Afkortingen zijn eigenlijk nergens goed voor. Een sms’je is het enige juiste medium voor afkortingen (bijvoorbeeld ‘HOVJ’* of ‘HSM’*). In een gewone tekst schrijft men de naam van een regeling, instelling of vakterm voluit. Zo begrijpen lezers wat er staat. Woorden voluit schrijven voorkomt ook verwarring. Een afkorting als ‘t.g.v.’ kan bijvoorbeeld zowel ‘ten gevolge van’ als ‘ten gunste van’ betekenen.

Afkortingen remmen de lezer tijdens het lezen. Neem deze zinsnede: ‘In de raadsmededeling m.b.t. de initiatiefvoorstellen’. Het was beter geweest als er gewoon ‘over’ had gestaan, want dan hoeft de lezer niet te stoppen om zich te bedenken waar ‘m.b.t.’ ook alweer voor staat.

Luiheid is vaak de reden voor het gebruik van afkortingen. Maar een tekst die leest als een woordpuzzel, is slecht en moeilijk te begrijpen. Afkortingen van instellingen, commissies, en dergelijke mogen wel, maar alleen als de naam eerst een keer voluit staat. Dus niet: ‘Deze budgetten worden ten laste gebracht van het VH-fonds’, maar ‘van het volkshuisvestingsfonds’. En niet iedereen weet onmiddellijk dat GKB staat voor ‘gemeentelijke kredietbank’.

Tip
In moderne sms-taal: AFK: ND (afkortingen: niet doen).