Hagel en warmte in Haarlem
Tekstnet vierde de start van 2016 in Haarlem. Cathelijne van der Burg, Mattijs Diepraam en Ferdinand Pronk stelden een gevarieerd programma samen, met een kop koffie op de nieuwe woon/werkplek van Ferdinand als start. Tussen de verhuisdozen, dat wel. Er volgt een wandeling door verstilde hofjes onder leiding van ‘racejournalist met pet’ Mattijs. Hij laat ook Tekstnetters die Haarlem goed kennen nieuwe plekken ontdekken. Intussen proberen hagelstenen gaten in de paraplu’s te slaan.
Huis te Zaanen is het decor voor Tekstnet Vertelt volgens de formule van ‘De Mot’: de vertelmiddagen die hier ongeveer 5 keer per jaar op zondag worden gehouden. Willem Gunzeln, een van de mannen achter deze prachtige bijeenkomsten geeft uitleg: iedereen mag een verhaal komen vertellen over een gebeurtenis waar hij of zij bij was. Willem vertelt ook over de bijzondere locatie waar we te gast zijn: Huis te Zaanen was van oorsprong een heerlijkheid in Haarlem. Het werd in 1296 verwoest omdat eigenaar Willem Zaanen deel uitmaakte van het complot van edelen om Floris V te vermoorden. Na de herbouw woonden op deze plek notabelen en was het pand een dependance van de stadsbibliotheek. Inez Postema weet nog dat ze heel vaak boeken kwam lenen in de jeugdbibliotheek.
Tekstnetters Miranda van Ark, Paula Brummelkamp, Leonore Noorduyn en Ferdinand Pronk vertellen (vaak persoonlijke) verhalen rond het thema ‘oud en nieuw’. Over de nieuwe wegen die ze privé of in hun werk inslaan. Ze hebben zin in 2016! Martin van den Akker blikt als vicevoorzitter terug en vooruit. Tekstnetwerken komt eraan! Tussen de verhalen door speelt Coen Bardelmeijer toepasselijke popsongs. Waaronder een paar nummers van de net overleden David Bowie. ‘Major Tom’ is voor onze, om privéredenen helaas afwezige voorzitter.
De middag geeft veel stof tot napraten tijdens borrel en lasagne. Frank van Geffen blikt een dag later terug op de mailinglijst: “Wat maakte ik gisteren een mooie nieuwjaarsbijeenkomst mee. (…) Daar praten we nog jaren over. Was het alvast maar 2017…’
Verslag: Ferdrinand Pronk